என் மனவெளியானது
விரிந்தும் விசாலமானதாகவுமே
இருக்கிறது..
சந்தோசங்களையும்
துன்பங்களையும் தாங்ககூடியதாகவே
இருக்கிறது!
தாங்கி கொண்டும்
தான் இருக்கிறது!
அதிகபட்ச சந்தோசங்களை தாங்கிய
ஒரு காலையும்
அதிகபட்ச துன்பங்களை தந்துபோன
ஒரு மாலையும்
என் மனவெளிக்குள்
பயணம் செய்கையில்
கனம்தாங்க முடியாத மனவெளியானது
பின்னிரவில் வெடித்து சிதறி
ஒரு வட்டத்துக்குள்
விழுந்துவிடுகிறது!
சிதறிய நினைவுகளை கோர்த்து
வட்டத்துக்குள்ளாகவே பயணம்
செய்துகொண்டிருக்கும் மனவெளியின்
தொலைந்து போனதொரு
நினைவலையை தேடி
வட்டம் தாண்டி பயணிப்பதற்காய்
மீண்டும் வெடித்து வெளித்தள்ள
பட்டது இன்னொரு வட்டத்தில்!
வட்டங்களை உருவாக்கி கொண்டிருக்கிறது கல்!
குளம் தாங்கிய படியே இருக்கிறது!
Monday, September 15, 2008
சிதைவுறும் மனவெளி..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 பேர் எண்ணத்தை பாத்திருக்காங்க..:
Post a Comment