வரையறை இல்லாத இன்பத்தில்
உயிர் ஜனித்த என்னை தூக்கி
வீசுகிறாள் பெற்றவளே..
வீசப்பட்ட எனக்கு சிலநேரத்தில்
பசிக்க பாலுக்காய் அழுகிறேன்.
அலங்கோல பெண்ணொருத்தி
அரவணைத்தாள் என்னையுமே..
அரவணைத்தவள் பாலூட்டநினையாமல்
அழுகையை காசாக்கி கொண்டாள்.
அழுகைக்கான அர்த்தம் அறியாமலே
அவளின் தட்டை நிரப்பும் உள்ளங்களே
அவளிடம் சொல்லி என் வயிறையும்
நிரப்ப சொல்வீர்களா???
Friday, February 22, 2008
அழுகையின் குரல்
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 பேர் எண்ணத்தை பாத்திருக்காங்க..:
Post a Comment